əndərmək

f.

1. Duru, yaxud səpələnən şeyləri qabdan və s. dən birdən-birə və bütünlüklə tökmək, boşaltmaq. Vedrənin suyunu əndərmək. Çuvalın ağzını açıb unu təknəyə əndərdi. – Lakin ansızın bir təsadüf Ağabəyimin düşüncə kasasını əndərdi, sakit və fərəhli həyatına zəhər qarışdırdı. Ç..

2. Bax endirmək. Ceyran çəkib qılıncı endirdi divə, div əl atıb, Ceyranın biləyindən tutub sıxmağa başladı. (Nağıl).